Στις 21 Σεπτέμβρη 2019 πραγματοποιήθηκε μικροφωνική για τον 1 χρόνο δολοφονίας της Zackie Oh! Ακολούθησε πορεία η οποία κατέληξε στο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ Λάρισας. Η πορεία πλαισιώθηκε από 80-90 άτομα, τόσο από την πόλη τις Λάρισας όσο και άλλες πόλεις. Μεταξύ των συντροφισσών, στάθηκαν δίπλα μας ατομικότητες από τις συνελεύσεις Faggotaz (Βόλος) και Fight Back Club (Αθήνα).Να σημειωθεί ότι πρόκειται για την πρώτη πορεία με queer χαρακτηριστικά που πραγματοποιείται στη πόλη της Λάρισας. Για εμάς η συγκεκριμένη πορεία δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο επετειακό γεγονός, αλλά μία υπόσχεση για τη συνέχεια των δράσεων μας. Μέχρι να σπάσει κάθε εξουσιαστική σχέση! Ραντεβού στους δρόμους, στις συνελεύσεις και στις διεκδικήσεις μας!
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ – ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΜΕ ΔΩΔΕΚΑΠΟΝΤΑ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΜΥΑΛΟ!
Ακολουθεί το κείμενο της πορείας :
Στην Ομόνοια κι αν έγινε ληστεία μπάτσοι και αφεντικά κάναν δολοφονία
Στις 21.09.18 ήταν μια ακόμα μέρα όπου Έλληνες ιδιοκτήτες, απαθείς, συνένοχοι συμπολίτες μας, νοικοκυραίοι και μπάτσοι υπερασπίστηκαν την ιδιοκτησία τους, τις αξίες τους και την σάπια ηθική τους, πράττοντας το ‘’αναμενόμενο’’, το ‘’ορθό’’ και το ‘’πρέπον’’ για όποιο άτομο παρεκκλίνει από την κανονικότητα τους. Ήταν η μέρα που αυτοί δολοφόνησαν τον/την Ζακ/ Zackie Oh στην Ομόνοια είτε με την συμμετοχή τους, είτε με την σιωπή-συνενοχή τους.
Ο Ζακ δολοφονήθηκε μπροστά στο απαθές πλήθος προσπαθώντας να ξεφύγει από το κοσμηματοπωλείο όπου είχε εγκλωβιστεί. Έξω από το μαγαζί οι Ευάγγελος Δημόπουλος – ιδιοκτήτης του μαγαζιού- και Αθανάσιος Χορταρίας- οργανωμένος φασίστας, γνωστός για την συμμετοχή του στο «πατριωτικό μέτωπο» – ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου ένα άτομο που φανερά δεν αποτελούσε απειλή για την σωματική τους ακεραιότητα. Μετέπειτα, οι μπάτσοι, ήρθαν να «σώσουν» τους δύο «νοικοκυραίους» – ιδιοκτήτες, συμμετέχοντας στον ξυλοδαρμό και συλλαμβάνοντας τελικά ένα άτομο που μόλις άφηνε την τελευταία του πνοή.
Μεγάλη σύγχυση δημιουργήθηκε ως προς τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη τη μέρα. Τα media συγκεκριμένα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο σε αυτό. Προσπαθώντας να συγκαλύψουν τις πράξεις των «φιλήσυχων» νοικοκυραίων – δολοφόνων έχτισαν γύρω από το Ζακ το μύθο του επικίνδυνου εγκληματία, του τοξικοεξαρτημένου ένοπλου ληστή, του περιθωριακού με φτωχό παρουσιαστικό, του φορέα του HIV, του πούστη και θηλυπρεπή που αποτελούσε κίνδυνο για τους γύρω του. Ταυτόχρονα η ίδια η δολοφονία του μετατράπηκε σε ένα διαδραστικό παιχνίδι μιας κοινωνίας θεάματος που κλήθηκε να ψηφίσει σε γκάλοπ των social media αν άξιζε να πεθάνει. Για εμάς καμία σημασία δεν έχει αν ο Ζακ μπήκε σε ένα μαγαζί για να κλέψει, αλλά στεκόμαστε στη δολοφονία ενός ατόμου στο βωμό της ιδιοκτησίας.
Όσο έχει να κάνει με την δικαστική εξουσία κανένα μας δεν έμεινε με το στόμα ανοικτό όταν η δολοφονία πέρασε από τις οθόνες στις δικαστικές αίθουσες. Ξέρουμε πολύ καλά πως λειτουργεί η αστική δικαιοσύνη που υπερασπίζεται προνομιούχους και εξουσιαστές, αθωώνει βιαστές , φυλακίζει γυναίκες που υπερασπίστηκαν τις εαυτές τους, αγωνιστές, διωκόμενα συντρόφια και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Πέραν όμως των φυσικών αυτουργών και της δικαιοσύνης, άμοιροι ευθυνών δεν είναι ούτε οι ίδιοι οι περαστικοί που παρακολουθούσαν απαθείς το θέαμα μιας δολοφονίας. Πολλοί ήταν αυτοί, μάλιστα, που υποστήριξαν τον «τίμιο» μαγαζάτορα που προσπάθησε να «υπερασπιστεί» την ιδιοκτησία του, αναδεικνύοντας πόσο ιερός είναι αυτός ο θεσμός σε μια κοινωνία μίσους και κανιβαλισμού. Καθημερινά, άλλωστε, βρισκόμαστε αντιμέτωπες με συνεντεύξεις και ρεπορτάζ ‘’οργισμένων’’ πολιτών και ‘’φοβισμένων’’ μαγαζάτορων που μιλούν για ‘’μπάτσους που δεν κάνουν καλά την δουλειά τους’’ σε ‘’εγκληματικές ζώνες’’, ενώ δεν διστάζουν μέχρι και να επικροτήσουν την άμεση ή έμμεση βία που οι ίδιοι μπορεί να ασκούν στους ‘’απειλητικούς άλλους’’. Με αυτόν τον τρόπο οι ρόλοι αντιστρέφονται , ιδιοκτήτες και προνομιούχα υποκείμενα , φέρονται ως θύματα που τους δικαιολογείται οποιαδήποτε πράξη βίας. Ειδικά όταν μιλάμε για περιοχές όπου φημίζονται για την ”εγκληματικότητα” και την ύπαρξη παραβατικών και περιθωριοποιημένων από την κοινωνία ταυτοτήτων, όπως είναι η Ομόνοια.
Η Ομόνοια είναι ένα μέρος που αποτελείται από άστεγες/ους, σεξεργάτ(ρι)ες, μετανάστ(ρι)ες, πούστηδες, τρελές/ούς, χρήστ(ρι)ες, φτωχές/ούς, κλέφτ(ρ)ες, τρανς και οροθετικές/ούς, από την οποία δε λείπει φυσικά η βία της καταστολής. Μια περιοχή του κέντρου της Αθήνα, με έντονη ιστορικότητα βίας, είτε μέσω των επιχειρήσεων σκούπας της αστυνομίας σε οροθετικές γυναίκες, είτε μέσω των εκκαθαρίσεων τόσο των μεταναστριών όσο και στις πιάτσες των σεξεργατριών και των χρηστριών. Το ΑΤ Ομόνοιας, ειδικότερα, αποτελεί χώρο βασανισμού και δολοφονίας για όποιο άτομο περάσει τις πόρτες του, με πρόσφατη και την δολοφονία του Εμπουκά Μαμασουμπέκ.
Η δολοφονία του Ζακ δεν αποτέλεσε μεμονωμένο γεγονός, αλλά επιβεβαιώνει τη συνέχεια μιας κατάστασης προς οποιοδήποτε άτομο φέρει χαρακτηριστικά που χαλάν το κοινωνικό καθωσπρεπισμό. Ο Ζακ, λοιπόν, δε χώραγε στα κουτάκια της κανονικότητας. Υπήρξε μια περήφανη τσούλα, οροθετικιά, έκφυλη drag περσόνα, αντιφασίστρια πουστάρα σαμποτάροντας μια κοινωνία ετεροκανονικών, νηφαλειοκρατικών , ‘’υγιών’’ και σεξουαλικά τιθασευμένων προτύπων.
Βρισκόμαστε ακόμα σε αναζήτηση των τρόπων που η δολοφονία της Zackie και της κάθε Zackie δεν θα αποτελέσει ένα μεταβατικό , άρα και προσπεράσιμο συμβάν, αλλά μια υπόσχεση για το μέλλον για να χτίσουμε πολιτικές συγγένειες και αντιστάσεις που δεν καθορίζονται απαραίτητα από την εμπειρία και την μαχητικότητα αλλά εκκινούν από το συναίσθημα μίσους και οργής για κάθε τι που υποβαθμίζει τις ζωές μας. Θα είμαστε ενάντια σε ότι τιθασεύει τις επιθυμίες μας, πειθαρχεί τα σώματά μας και μας περιορίζει μέσα στη κοινωνία, τα εργασιακά κάτεργα, τα σχολικά και μη κελιά, την οικογένεια, το δρόμο, τις καταπιεστικές σχέσεις και κάθε άλλο χώρο.
Είμαστε εδώ! Είμαστε μαζί με μετανάστ(ρι)ες, σεξεργάτ(ρι)ες, προλετάριους/ες/α, ορθετικούς/ες, τρανς υποκείμενα και οποιαδήποτε καταπιέζομενη ταυτότητα. Είμαστε αντιφασίστριες, έκφυλες πουστάρες, ασυμβίβαστες κι υστερικές, μούτζες παλαβές, περήφανες τσουλάρες, τζιβιτζιλούδες fem κι αρρενωπές, αντικανονικά ετερόφυλα, ανώμαλα φρικιά και ότι άλλο χαλάει την κανονικοποιημένη αισθητική και ηθική!
Μέχρι οι δρόμοι να μας χωράνε όλ@ και βράδυ και πρωί, αντεπίθεση με όλα τα μέσα σε κράτος, κεφάλαιο, πατριαρχία, ετεροκανονικότητα και σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας.
Ήτανε και Zack ήτανε και Zackie για κάθε αφεντικό ένα βαθύ χαντάκι!
Είμαστε ανώμαλα είμαστε εδώ λυσσά και οργή για τη Zackie Oh!
Queer ομάδα Βλαχοντάνες και συντρόφια