Παρέμβαση για σεξιστική/παραβιαστική συμπεριφορά απο αφεντικό σε εργαζόμενη

Την Κυριακή 30/12 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση στο ‘Πάρκο των ευχών’ (Λάρισα) με στόχο την γνωστοποίηση ενός περιστατικού παραβιαστικής συμπεριφοράς ένος αφεντικού προς την εργαζόμενη του. Η παρέμβαση πλαισιώθηκε από 20 περίπου άτομα. Μοιράστηκαν κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, αναρτήθηκε πανό και φωνάχτηκαν συνθήματα.

Ακολουθεί το κείμενο:

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΟΥ ΞΕΦΤΙΛΑ ΑΦΕΝΤΙΚΟ

Πριν λίγες μέρες μας έγινε γνωστό ένα περιστατικό παραβιαστικής συμπεριφοράς, το οποίο έλαβε χώρα στο «Πάρκο των Ευχών». Συγκεκριμένα, μια εργαζόμενη δέχτηκε σεξουαλική παρενόχληση από το αφεντικό της εν ώρα εργασίας. Το συγκεκριμένο αφεντικό πολλάκις είχε παρενοχλήσει λεκτικά την εργαζόμενή του, σχολιάζοντας την εμφάνιση, την ένδυση της, το σώμα της, κάνοντας αστειάκια με σεξουαλικά υπονοούμενα ενώ αποπειράθηκε πολλές φορές να την ακουμπήσει παρά την θέλησή της. Παρ’ όλες τις προσπάθειες της εργαζόμενης να τον απομακρύνει, διευκρινίζοντας του την δυσαρέσκεια της και ζητώντας του να μην επαναληφθεί, το αποκορύφωμα της κατάστασης ήρθε με την παραβίαση των σωματικών ορίων της εργαζόμενης, γεγονός που την ανάγκασε σε παραίτηση.

Το γεγονός αυτό δεν μας προκαλεί έκπληξη καθώς τέτοια συμβάντα αποτελούν καθημερινότητα για τις περισσότερες γυναίκες στο χώρο εργασίας, διασκέδασης, εκπαίδευσης, ακόμα και στο δρόμο. Από τα «αθώα» σεξουαλικά σχόλια, από το «τυχαίο» χούφτωμα στο μπαρ, τα «ψιτ-ψιτ» και τα σφυρίγματα στο δρόμο -που σε καμία δεν προκαλούν κολακεία αλλά εκνευρισμό και πολλές φορές τρόμο για την σωματική της ακεραιότητα – τις σεξουαλικές χάρες που ζητάνε τα αφεντικά στις εργαζόμενες, μέχρι την απόλυτη παραβίαση ορίων, δηλαδή το βιασμό από οικείο ή και όχι πρόσωπο, όλα αποτελούν κομμάτια και διαιωνίζουν την πατριαρχία και την κουλτούρα του βιασμού. Η σημερινή πατριαρχική κοινωνία προσπαθώντας να συνεχίσει την εδραίωση της πάνω στον έλεγχο του γυναικείου σώματος, ποινικοποιεί την αυτοδιάθεση του σώματος, τη γυναικεία σεξουαλικότητα -η οποία σεξουαλικότητα παρεκκλίνει από την νόρμα- και κατ’ επέκταση την επιλογή της κάθε γυναίκας στο πώς θα διαχειριστεί τέτοιες καταστάσεις, διαστρεβλώνοντας την έννοια της συναίνεσης. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο όταν γνωστοποιείται ένα τέτοιο περιστατικό η πλειονότητα του κόσμου να δίνει άλλοθι στο θύτη με χαρακτηρισμούς όπως είναι ‘καλό παιδί’, ‘από καλή οικογένεια’, ‘δεν έχει δώσει δικαιώματα’ και να ενοχοποιεί το άτομο που υποβάλλεται σε αυτή την κατάσταση με επιχειρήματα την ενεργό σεξουαλικότητα, τον τρόπο ένδυσης και το αν αντιστάθηκε και σε τι βαθμό (γνωστή φράση το «τα ‘θελε και τα ‘παθε»). Στις ελάχιστες περιπτώσεις που λαμβάνεται σοβαρά υπόψη μια τέτοια καταγγελία το άτομο αυτομάτως θυματοποιείται και παίρνει το χαρακτήρα της αδύναμης που δεν κατάφερε να υπερασπιστεί τον εαυτό της φέρνοντας πάνω της το στίγμα του βιασμού. Σε αντίθεση με το θύτη που τις περισσότερες φορές ξεχνάμε το όνομα του. Αυτή η κατάσταση προκαλεί ντροπή στο άτομο που υφίσταται την οποιαδήποτε παραβιαστική πράξη αποτρέποντας το από το μιλήσει ανοιχτά για το γεγονός που αποτελεί και τον κύριο λόγο για τον πολύ μικρό αριθμό βιασμών και παρενοχλήσεων που γνωστοποιούνται αλλά και καταγγέλλονται.

Από την άλλη πλευρά, στο συγκεκριμένο συμβάν αναγνωρίζουμε και ταξικά χαρακτηριστικά μέσα στο πλαίσιο της καπιταλιστικής λογικής που επιδιώκει την διαιώνιση σχέσεων εξάρτησης και εξουσίας. Μέσα στο κλίμα των Χριστουγέννων δημιουργούνται διάφορες θέσεις σε αντίστοιχα ‘γιορτινά’ παζάρια, με σκοπό να εκμεταλλεύονται διάφορα ‘φθηνά’ εργατικά χέρια πατώντας πάνω στην ανάγκη τους για επιβίωση. Ο μισθός είναι μηδαμινός και προφανώς ούτε λόγος για ένσημα. Οι θέσεις αυτές απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε γυναίκες (αυτό δεν ισχύει προφανώς για άτομα που δεν συμβαδίζουν με την κανονικότητα και τα κοινωνικά πρότυπα ομορφιάς – παραδείγματος χάριν χοντρές, τρανς, αρρενωπές γυναίκες, κραγμένες αδερφές), διαιωνίζοντας έτσι την λογική που αντιλαμβάνεται την γυναίκα ως μια βιτρίνα μηδενίζοντας τις οποιεσδήποτε ικανότητες μπορεί να φέρει το άτομο για την συγκεκριμένη θέση. Αυτό δίνει πάτημα σε πολλά αφεντικά να έχουν σεξιστικές και παρεμβατικές συμπεριφορές στις εργάτριες τους, αναγνωρίζοντας την ανάγκη τους για εργασία, πεπεισμένοι ότι δεν θα αντιδράσουν και δεν θα γνωστοποιήσουν ένα τέτοιο περιστατικό. Η σεξουαλική παρενόχληση είναι ένα συχνό φαινόμενο σε χώρους εργασίας-και όχι μόνο- είτε είναι λεκτική, είτε είναι σωματική λόγο των σχέσεων εξουσίας και εκμετάλλευσης που υπάρχουν, είτε στο δίπολο άντρας- γυναίκα είτε σε αυτό του αφεντικού- εργαζόμενης.

Η συγκεκριμένη παρέμβαση σκοπό έχει να γνωστοποιήσει πρώτα απ’ όλα το γεγονός, αλλά και να ενδυναμώσει γυναίκες που βιώνουν αντίστοιχα περιστατικά τόσο στον εργασιακό όσο και σε οποιονδήποτε άλλο χώρο.

ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΙΣΟΣ ΤΑΞΙΚΟ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΧΕΡΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΘΗΛΥΚΟ. ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΦΑΣΙΣΤΑ, ΣΕΞΙΣΤΗ, ΟΜΟΦΟΒΙΚΟ, ΤΡΑΝΣΦΟΒΙΚΟ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΗ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΕΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΘΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΞΕΦΤΙΛΕΣ ΣΕΞΙΣΤΕΣ

Queer συνέλευση Βλαχοντάνες και Συντρόφια

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *