Στις 21 Σεπτέμβρη 2020 πραγματοποιήθηκε μικροφωνική-πορεια για τα 2 χρόνια από την δολοφονία του/της Ζακ Κωστόπουλου/Zackie Oh!. Η πορεία πλαισιώθηκε από 130 άτομα, τόσο από την πόλη τις Λάρισας όσο και άλλες πόλεις. Για εμάς αυτή η πορεία δεν αποτελεί ένα μεμονωμένο επετειακό γεγονός αλλά μια αφορμή για συσπείρωση και συνέχιση του αγώνα μέχρι την καταστροφη κάθε εξουσιαστικής σχέσης. Ραντεβού στους δρόμους…
Το κείμενο:
ΣΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ, ΜΕΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΑΝΩΜΑΛΑ…
Φέτος συμπληρώνονται 2 χρόνια από την δολοφονία του/της Ζακ/Zackie Oh. Μια στιγμή στην ιστορία που ανέδειξε σε εμάς τουλάχιστον όλες τις κανιβαλιστικές αξίες αυτής της κοινωνίας, αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις 21/9/2018 ξεσπάει η είδηση ότι ένας άνθρωπος υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών δολοφονήθηκε την ώρα που πήγε να κλέψει ένα κοσμηματοπωλείο. Λίγες ώρες μετά αποκαλύπτεται η ταυτότητα αυτού του ατόμου, αμέσως τα ‘αρπακτικά’ των ΜΜΕ σπεύδουν να στήσουν γύρω από τον Ζακ τον μύθο του πρεζάκια, ένοπλου και επικίνδυνου ληστή και να ξεπλύνουν τους δυο δολοφόνους, παρουσιάζοντας τους ως φιλήσυχους ντόπιους πολίτες, τίμιους νοικοκυραίους μαγαζάτορες που υπερασπίστηκαν την ιδιοκτησία τους.
Ταυτόχρονα η ίδια η δολοφονία του μετατράπηκε σε ένα διαδραστικό παιχνίδι μιας κοινωνίας θεάματος που κλήθηκε να ψηφήσει σε γκάλοπ των social media αν άξιζε να πεθάνει. Ωστόσο, στα δικά μας μάτια έχει χαραχθεί το βίντεο που ήρθε στο φως της δημοσιότητας την επόμενη μέρα. Σε αυτό, είδαμε ένα πλήθος κόσμου να κοιτά απαθές και αμέτοχο, την ώρα που η Zackie προσπαθούσε να ξεφύγει από το κατάστημα στο οποίο είχε εγκλωβιστεί. Έξω από το μαγαζί, ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού Ευάγγελος Δημόπουλος και ο Θάνος Χορταριάς, οργανωμένος φασίστας, γνωστός για την συμμετοχή του στο «Πατριωτικό Μέτωπο», ξυλοκοπούσαν μέχρι θανάτου ένα άτομο που φανερά δεν αποτελούσε απειλή για την σωματική τους ακεραιότητα. Μετέπειτα οι μπάτσοι έσπευσαν να συμμετέχουν και αυτοί στον ξυλοδαρμό και να του περάσουν χειροπέδες, ενώ λίγα λεπτά αργότερα άφησε την τελευταία του πνοή. Σύντομα όμως η υπόθεση από τα κανάλια της τηλεόρασης πέρασε στις δικαστικές αίθουσες όπου αντιμετωπίστηκε από την δικαστική εξουσία με τον τρόπο ακριβώς που περιμέναμε.
Δυο χρόνια μετά οι δύο δολοφόνοι κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι χωρίς να έχουν προφυλακιστεί και αναμένετε να αθωωθούν στο δικαστήριο που θα πραγματοποιηθεί στις 21 Οκτωβρίου. Όχι ότι είχαμε καμία εμπιστοσύνη στην δικαστική εξουσία γιατί ξέρουμε πολύ καλά πως λειτουργεί η αστική δικαιοσύνη. Ξέρουμε ότι αυτό το σύστημα που υπερασπίζεται προνομιούχους – καταπιεστές, ενώ παράλληλα βαφτίζει τρομοκράτες και επικίνδυνους για την κοινωνική ευημερία, οποιονδήποτε αγωνίζεται ενάντια στο υπάρχον. Που αθωώνει βιαστές και φυλακίζει γυναίκες που υπερασπίστηκαν τις εαυτές τους, που λειτουργεί με ρατσιστικά, σεξιστικά, έμφυλα, ταξικά, κανονιστικά πρότυπα και φέρεται σκληρά σε οποιονδήποτε θεωρεί παράταιρο στην κανονικότητα του. Για μας η αλήθεια είναι πως η Zackie δολοφονήθηκε γιατί χάλαγε την αισθητική μερικών και δεν χώραγε στα καλούπια της κανονικότητας. Η Zackie ήταν μια έκφυλη drag persona, περήφανος πούστης, ανοιχτά οροθετικός, αντιφασίστρια, σαμποτάροντας μια κοινωνία ετεροκανονικών, ’’ υγειών ‘’ και σεξουαλικά τιθασευμένων προτύπων. Μια κοινωνία που ορίζει το φύλο με βάση τη δυαδικότητα (άνδρας-γυναίκα) και αποδίδει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και ρόλους που το κάθε φύλο πρέπει να υπηρετεί, που αναγνωρίζει ως φυσιολογική και αποδέχεται μόνο την straight σεξουαλικότητα και επιτίθεται σε οτιδήποτε παρεκκλίνει από αυτό και που επιβάλετε στα σώματα μας με βάση τα κανονιστικά πρότυπα, μια κοινωνία που δεν χωράει κανένα από εμάς.
Η δολοφονία της Zackie έμεινε χαραγμένη στην μνήμη μας και αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της βίας που υφιστάμεθα τόσα χρόνια και βλέπουμε ολοένα να κλιμακώνετε. Κι αυτή η βια είναι πολύπλευρη. Όσων αφορά την κρατική βια και καταστολή, βιώνουμε καθημερινά ολοένα και περισσότερες εκκενώσεις σε καταλήψεις, την αυξανόμενη μπατσοκρατία, τις επιθέσεις των μπάτσων σε πορείες-διαδηλώσεις, σε μετανάστ(ρι)ες, σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια και άτομα, τις επιχειρήσεις ‘σκούπα’ σε μετανάστ(ρι)ες και περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες. Πλέον η κρατική-παρακρατική βια έχει κανονικοποιηθεί και είναι απλά μια συνηθισμένη καθημερινότητα.
Πρόσφατα είδαμε το κολαστήριο της Μόριας να καίγεται και τους μπάτσους να κλείνουν την πρόσβαση προς τη Μυτιλήνη στους/στις μετανάστ(ρι)ες, με αποτέλεσμα πολλούς αγνοούμενους και τραυματίες από την πυρκαγιά (και νεκρούς). Επιπροσθέτως, βιώνουμε ολοένα και περισσότερο την καταπάτηση των ατομικών μας ελευθεριών, την απαγόρευση των συγκεντρώσεων χωρίς την άδεια του κράτους, την πρόσφατη απαγόρευση κυκλοφορίας και τον έλεγχο που είχε τεθεί με πρόφαση την δημόσια υγεία κατά το πρώτο κύμα της επιδημίας του Covid-19. Εν τέλη σε μια καθημερινότητα με ένα ανύπαρκτο σύστημα δημόσιας υγείας, με άθλιες εργασιακές συνθήκες,που οξύνονται οι ταξικές αντιθέσεις και υποβαθμίζονται κάθε μέρα και περισσότερο οι ζωές μας. Όμως το κράτος και οι μηχανισμοί του λειτουργούν πάντα σε άριστη συνεργασία με τα ΜΜΕ, ο ρόλος των οποίων είναι να προασπίζουν τα συμφέροντα και να ξεπλένουν τους κυρίαρχους μέσω της παραπληροφόρησης και κάθε φορά κάνουν τα πάντα για να σερβίρουν μια ‘ωραία’ είδηση που εξυπηρετεί τις εκάστοτε σκοπιμότητες -συμφέροντα.
Εμάς, αυτή η καθημερινότητα μας αηδιάζει, μας γεμίζει οργή και ανάγκη για αντεπίθεση. Στεκόμαστε αλληλέγγυα σε μετανάστ(ρι)ες, τρανς άτομα, σεξεργάτ(ρι)ες,προλεταρίους/ες, φτωχούς, άστεγες, ανέργους, οροθετικές, τρελούς και σε οποιοδήποτε καταπιεζόμενο άτομο. Αρνούμαστε να υπακούσουμε στους νόμους που επιβάλλονται και οικειοποιούμαστε το δημόσιο χώρο, βγαίνοντας στο δρόμο και διεκδικώντας όσα μας ανήκουν. Υπερασπιζόμαστε τις καταλήψεις με κάθε μέσο και αγωνιζόμαστε πολύπλευρα και πολύμορφα ενάντια σε ότι τιθασεύει τις επιθυμίες μας, πειθαρχεί τα σώματά μας, μας περιορίζει μέσα στη κοινωνία, στα εργασιακά κάτεργα, τα σχολικά και μη κελιά, την οικογένεια, το δρόμο, τις καταπιεστικές σχέσεις και κάθε άλλο χώρο.
ΜΠΆΤΣΟΙ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΣΤΟ ΠΙΟ ΒΑΘΎ ΧΑΝΤΑΚΙ, ΠΟΤΈ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΆΣΟΥΜΕ ΤΙ ΚΆΝΑΤΕ ΣΤΗΝ ZACKIE
Queer ομάδα Βλαχοντάνες και συντρόφια